Við Finnur og Bill

Dagurinn í dag leit út fyrir að ætla að verða bara svona venjulegur dagur, en það breyttist nú heldur betur. Við vorum að hlusta á útvarpið í morgun og þá var tilkynnt að Bill Clinton yrði hérna á kosningafundi úti á flugvelli kl 10. Við Finnur vorum hvort eð er á ferðinni, þannig að við skelltum okkur. Þetta hlýtur að hafa verið boðað með mjög stuttum fyrirvara vegna þess að það voru ekki nema 100 - 200 manns á fundinum sem fór fram fyrir utan flugskýli. Þegar við komum biðu allir fyrir utan flugvallargirðinguna og ég hélt að við kæmumst kannski ekki nær en síðan lenti einkaþota Clintons og þá var öllum hleypt inn. Frá sjónarhorni Finns var þetta mjög spennandi, þarna bar fyrir augu þyrlu, flugvélar, þotur, húsbíl og nokkra löggubíla. Við stóðum nálægt púltinu en Finnur var töluvert farinn að ókyrrast eftir fjórar ræður þegar loksins var komið að Clinton þannig að ég smellti af einni mynd en færði mig síðan aftar þannig að Finnur myndi ekki alveg stela senunni....

Hann hélt síðan magnaða ræðu, eins og hans var von og vísa. Það er engin tilviljun að þessi maður skuli einu sinni verið valdamesti leiðtogi heims. Í lokin stóð ég til hliðar og var að sýna Finni inn í flugskýlið þegar Clinton kom þar sem við stóðum og fór að heilsa fólki. Ég smellti af honum þessari mynd, setti myndavélina í vinstri höndina, rétti fram hægri spaðann og viti menn, hann heilsaði mér.

Ég var síðan uppveðraður af þessu í allan dag og var rétt að ná mér niður við uppvaskið eftir kvöldmatinn þegar síminn hringdi, og hver haldið þið að hafi verið að hringja í mig nema auðvitað hún Hillary! Mikið hlýt ég að vera mikilvægur í augum þeirra hjóna fyrst að hann heilsar mér og hún hringir síðan í mig seinna sama dag!

Jæja, allt í lagi, þetta var ekki eiginlegt símtal, meira svona upptaka af segulbandi þar sem hún var að biðja mig að kjósa sig. En samt.

Eins gott að hvorugt þeirra veit að ég er ekki ríkisborgari heldur bara "viðvarandi íbúi" (permanent resident) og má þess vegna ekki kjósa á morgun.